توضیحات پوش باتن
پوش باتون (شاسي) واسطه تبديل اطلاعات به کاربر
شاسي از دو جزء سوييچ و نمايشگر نوري تشکيل شده است .روشن شدن نمايشگر نوري يا اصطلاحا لامپ زير شاسي ، براي شاسيهاي احضار آسانسور در طبقات و انتخاب طبقه داخل کابين به معني پذيرش و ثبت درخواست کاربر توسط سيستم کنترل آسانسورمي باشد.
معمولا از تکت سوييچTact Switch ياميکروسوييچ بعنوان عنصر قطع و وصل الکتريکي در شاسي استفاده ميشود. حداکثر ولتاژ کاراين سوييچها معمولا حدود ۳۰vnC و حداکثرجريان مجاز حدود ۵۰mA مي باشد.طول عمر مکانيکي و الکتريکي سوييچها معمولا بين ۰۰۰/۱۰۰ تا ۰۰۰/۵۰۰ بار عملکرد مي باشد.
بعنوان نمايشگر نوري (لامپ زير شاسي) معمولا از په يا تعدادي ديود نوراني LED سري شده استفاده ميشود.
حداکثر ولتاژکار مجاز مجموعه نمايشگر معمولا حدود ۳۰VDC و جريان عبوري حدود ۱۰mAميباشد.
ديودهاي نوراني علاوه بر ظرافت و کارايي داراي طول عمر و دوام بالايي مي باشند. ديودهاي نوري به قطبيت ولتاژ اعمالي حساس بوده و براي روشن شدن بايد قطب مثبت تغذيه به سمت آند آنها کانکتور متصل گردد.
براي سهولت شناسايي خطوط سوييچ و نمايشگر معمولا مدار مربوطه در پشت شاسي چاپ شده و يا از رنگ زرد براي هر دو سيم سوييچ و رنگهاي قرمز و مشکي بترتيب براي سيمهاي منتهي به قطب مثبت و منفي نمايشگر شاسي استفاده ميشود.
انواع روشهاي متداول سيم کشي مجموعه شاسي
روش موازي دو سيم با دو خط مجزا براي سيگنالهاي سوييچ و نمايشگر نوري هر شاسي،که اين روش در آسانسور هاي قديمي کاربرد داشته و امروزه تقريبا منسوخ گرديده است.
Ø روش موازي تک سيم با يک خط مشتري براي سيگنالهاي سوييچ و نمايشگر نوري هر شاسي، که امروزه شايع ترين روش در آسانسور هاي معمولي با طبقات کم و متوسط مي باشد.
Ø روش سريال توسط برد الکترونيکي مبدل که اين روش بيشتر در آسانسور هاي مرتفع وخصوصأ براي شاسي هاي داخل کابين (بعلت صرفه جويي در مصرف تراول کابل) مورد استفاده ميباشد.
سيم کشي به روش موازي تک سيم
در اين روش ضمن تغذيه شاسي با يک ولتاژ ۲۴ ولت ، خط کاتد نمايشگر به يک سر سوييچ متصل شده و خط سيگنال شاسي را ايجاد مينمايد. در اين ترکيب تست صحت عملکرد شاسي و مدار تغذيه آن بسادگي انجام ميشود. با فشردن شاسي نمايشگر آن روشن شده و با رها کردن شاسي (در صورت آزاد بودن خط سيگنال) نمايشگر خاموش ميشود.
نحوه عملکرد اتصال يک شاسي به سيستم کنترل آسانسور بدين صورت است که:
۱- در حالت اوليه نمايشگر شاسي خاموش بوده و سوييچ در وضعيت قطع مي باشد. سطح ولتاژ خط سيگنال در اين شرايط ۲۲ ولت مي باشد.
۲- با فشردن شاسي توسط استفاده کننده ، سوييچ بسته شده و ضمن روشن شدن نمايشگرشاسي ، ولتاژ خط سيگنال به صفر مي رسد.
اين وضعيت بلافاصله توسط بخش ورودي شاسي سيستم کنترل آسانسور (مقايسه کننده) تشخيص داده شده و در صورت امکان پذيرش شاسي (قرار نداشتن در مود رويزيون و…) سيستم کنترل ، فرمان پذيرش شاسي را صادر کرده و خط سيگنال را از طريق سوييچ الکترونيکي خود به ولتاژصفر (پتانسيل زمين) وصل مي کند.
۳- استفاده کننده شاسي را رها مي کند . در اين حالت با پذيرش شاسي توسط سيستم کنترل ، خط سيگنال توسط آن تا لحظه انجام سرويس در پتانسيل صفر نگه داشته شده و نمايشگر شاسي روشن مي ماند.
۴- پس از رسيدن آسانسور به طبقه مقصد ، سيستم کنترل با قطع سوييچ الکترونيکي خود ، خط سيگنال را از پتانسيل صفر جدا کرده و نمايشگر شاسي را خاموش مي کند. به اين ترتيب سيستم دوباره به حالت اوليه باز مي گردد.
نمايشگر طبقه و جهت
امروزه نمايشگرهاي آسانسور با قابليتها و امکانات متنوعي عرضه مي گردند. در يکسر اين طيف نمايشگرهاي رقمي هفت قسمتي يا اصطلاحا “سون سگمنت” ساده براي ا علام موقعيت آسانسور به همراه دو قطعه نوراني براي نمايش جهت قرار دارند. از سوي ديگرنمايشگرهايLCD گرافيگي تک رنگ (معمولا آبي) قرار دارند که علاوه بر موارد فوق قادرند اطلاعات مفصلي نظير مودعملکرد آسانسور ، وضعيت باز و بسته شدن در، وضعيت بارگذاري کابين، تاريخ و ساعت و… را نمايش دهند . نمايشگرهاي رنگيRGB با قابليتهاي پخش اسلايد يا سيگنال ويدئويي مي توانند در پس زمينه نمايش اطلاعات آسانسور ، به پخش اسلايد و يا تصاوير متحرک ، ويدئويي بپردازند. امروزه استفاده از اين قبيل نمايشگرهادر ساختمانهاي اداري و تجاري براي امور تبليغاتي مرسوم گشته است. نمايشگرهايي از نوع LCD رقمي Latticeيا مدلهاي مبتني بر ديود نوراني (ماتريس نقطه اييا اصطلاحا ريزشي) در ميانه اين طيف قرار دارند.
نمايشگرها عناصري هستند که اطلاعات خود را بصورت يک طرفه از سيستم کنترل آسانسوردريافت مي کنند . تکنيکهاي متعددي براي ارسال اطلاعات به نمايشگرها وجود دارند که عبارتنداز:
الف- تکنيک ارسال موازي:
در روشهاي موازي براي نمايش سيگنالهاي جهت ازدو خط استفاده شده ولي براي نمايش عدد از روشهاي زير استفاده مي شود:
۱- ارسال موازي به روش خطي (بدون کد گذاري): در اين روش قديمي به ازاء هر طبقه یک خط سيگنال يا به اصطلاح خط نمراتور وجود دارد که بسته به موقعيت آسانسور در هر لحظه فقط يکي از آنها فعال است. به دلايل اقتصادي، دشواري اجرا و جايگزين شدن نمايشگرهاي رقمي يا ديجيتال به جاي نمايشگرهاي قديمي لامپي ، امروزه از اين روش براي آسانسور هاي جديد استفاده نمي شود.
۲- ارسال موازي با کدينگ “سون سگمنت” : در اين روش که امروزه تقريبا براي اکثريت کاربردها مورد استفاده مي باشد. از تعداد ۷ خط ارتباطي براي رقم کم ارزش سمت راست نمايشگر و تعداد يک يا دو خط براي نمايش علامت منفي يا عدد ۱ در رقم دوم استفاده شده و بندرت تمامي ۷ خط لازم براي نمايش رقم دوم برقرار مي گردد.
اين روش در مقايسه با روش خطي اگر چه براي ساختمانهاي کم تر از ۷ توقف از نظر مصرف سيم هاي ارتباطي و دشواري اجراء مناسب به نظر نمي رسد ، اما استفاده از آن بدلايل عدم پيچيدگي نصب و عيب يابي و سهولت برنامه ريزي متمرکز آنچه بايد به ازاء هر طبقه نمايش يابد، بسيار متداول گشته است.
۳- ارسال موازي با کدهايGREY ، BCD و يا باينري: از اين روشها بندرت وفقط در موارد خاص که يک منبع ، تامين کننده سيستم کنترل آسانسور، پنلهاي شاسي / نمايشگرو مجموعه سيم کشي کانکتوري پيش ساخته باشد، مورد استفاده قرار مي گيرد. در اين روشهاعمل عيب يابي پيچيده تر مي باشد.
ب- تکنيک ارسال سريال:
در اين روشها از سيستمهاي ميکرو پروسسوري در هردو سوي ارتباط استفاده شده و مزيت کاهش خطوط ارتباطي و سهولت عيب يابي به بهاي افزايش هزينه و پيچيدگي فني بدست مي آيد. اين روشها عبارتند از:
۱- ارسال سريال به روشRS485 با دوسيم به هم تابيده : در اين روش که با هدف صرفه جويي در مصرف کابل تراول و عمدتا براي تبادل اطلاعات بين سيستم کنترل و کابين آسانسور مورد استفاده قرار مي گيرد، در کنارديگر اطلاعات مبادله شده ، اطلاعات نمايشگر نيز بصورت سريال از طريق دو خط ارتباطي بهم تابيده به برد مبدل روي کابين رسيده و از آنجاپس از تبديل به فرم موازي ، معمولا بصورت متداول با کد “سون سگمنت” براي نمايشگرها ارسال مي گردد.
۲- ارسال سريال تک سيم به روش خاص: در اين روش با احتساب دو خط ديگر براي تغذيه،کلا فقط به سه رشته سيم براي ارتباط با نمايشگرها نياز مي باشد. همچنين از هيچ پروتکل سخت افزاري و نرم افزاري استانداراي استفاده نشده و هر سازنده اي مدل خاص خود را براي سيستم کد کننده (مبدل موازي به سريال) و سيستم نمايشگر ارائه مي دهد. از اين روش عمدتابراي ارتباط با نمايشگرهايLCD يا ماتريس نقطه اي در طبقات استفاده مي گردد.
۳- ارسال سريال به روشCANBUS :استاندارد CAN(ControllerAreaNetwork) يک شيوه تکامل يافته از روشهاي سريال است که براي عملکرد مطمئن در محيطهاي صنعتي داراي نويز، اغتشاش و تداخل طراحي گرديده است.
ويژگيهاي اين استاندارد براي کاربرد در آسانسور ازنظر تامينسرعتهاي تبادل اطلاعات ، حفاظت و قابليت اطمينان بسيار بالاي آن ، ايده آل مي باشد. در پي رواج اين استانداردبراي سيگنالينگ در آسانسور ، هم اينک بسياري از شرکتها و نهادهاي آسانسوري معتبر اروپايي در حال توسعه و تکامل پروتکل نرم افزاري استاندارد و مشترک براي اين روش در صنعت آسانسورهستند تا از اين پس ، محصولات متنوع ساخت توليد کنندگان متفاوت به سهولت به يکديگر متصل شده و با هم سازگار باشند.
درکشور ما بعلت نو بودن کاربرد اين تکنولوژي درآسانسور وهزينه بالاي آن، بندرت از اين روش استفاده مي شود.
سيم کشي شاسي و نمايشگر در پنلهاي طبقات
مجموعه سيم کشي هاي مربوط به پنلهاي طبقات و همچنين پنل کابين، سهم عمده اي ازدشواريهاي اجرايي و هزينه هاي عمليات سيم کشي آسانسور در فرآيند نصب و راه اندازي را شامل مي شود.
پرهيز از اشتباهات نصب تنها با مشخص کردن خطوط سيگنالهاي متفاوت از طريق استفاده از رنگ بندي متمايز و استفاده از مارکينگ مناسب براي سيمهاي ارتباطي ميسر است .همچنين، استفاده از سرسيم براي اتصال سيمهاي ارتباطي به ترمينالهاي پيچي باعث افزايش ضريب اطمينان خواهد شد. از طرف ديگر استفاده از برخي سيمها و کابلها نظير کابلهاي تک رشته تلفني بعلت نازکي و شکنندگي زياد و احتمال بروز قطعي يا اتصالي با خطوط مجاوربه هيچ وجه توصيه نمي گردد.
سيم کشي شاسي هاي احضار:
پساز برقراري خطوط تغذيه صفر و ۲۲ ولتي با رنگ بندي مناسب در چاه آسانسور و ايجاد انشعابهاي لازم براي اتصال به شاسي در هر طبقه فقط بايد اتصال خط سيگنال به هر شاسي نيز باخطوط رنگ بندي و علامت گذاري شده بصورت نقطه به نقطه بين هر شاسي و ترمينال مربوطهروي سيستم کنترل انجام گيرد.
سيم کشي نمايشگرهاي طبقات :
اجراي سيم کشي و انشعابات مکرر و پر تعدادي در بردهاي نمايشگر پنلهاي طبقات به مراتب دشوار تر است. بدين صورت که هر خط نمايشگر بايد ضمن اتصال به برد به نمايشگر پنل بصورت يک انشعاب، مسير خود را به نمايشگر طبقه بعدي ادامه دهد. حال اگر از سرسيم هاي مجزا براي دو سيم ورودي و خروجي هر ترمينال استفاده شود، با مسئله تراکم در فضاي اتصال ترمينالهاي ظريف برد نمايشگر مواجه شده و اگر هر دو سيم ورودي و خروجي هر ترمينال را به هم تابيده و از يک سر سيم براي قرار دادن آنها زيرترمينال استفاده شود، اين عمل نيز با استاندار دهاي سيم کشي اصولي مغايرت دارد. برخي از نصابهاي آسانسور براي حل اين معضل و نيز کاهش تراکم خطوط در پنلهاي طبقات مبادرت به اين استفاده از ترمينالهاي پلاستيکي معمولي و انجام انشعاب توسط آنها در فضاي درون کانال سيم کشي داخل چاه آسانسور مي نمايند.
همچنین ممکن است به مقالات زیر علاقه مند باشید: